Αύξηση τιμών τροφίμων

Η κρίση COVID τροφοδοτεί την αύξηση των τιμών των τροφίμων για τους φτωχότερους του κόσμου σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα.
Οι απώλειες εισοδήματος έχουν μεταφραστεί σε λιγότερα χρήματα στις τσέπες των ανθρώπων για να αγοράσουν τρόφιμα, ενώ οι διαταραχές της αγοράς και του εφοδιασμού λόγω περιορισμών κίνησης έχουν δημιουργήσει τοπικές ελλείψεις και υψηλότερες τιμές, ειδικά για ευπαθή τρόφιμα. Αυτή η μειωμένη πρόσβαση σε θρεπτικά τρόφιμα θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία και τη γνωστική ανάπτυξη των παιδιών της εποχής COVID για τα επόμενα χρόνια.
Οι παγκόσμιες τιμές των τροφίμων, όπως μετρήθηκαν από τον δείκτη τιμών τροφίμων της Παγκόσμιας Τράπεζας, αυξήθηκαν 14% πέρυσι. Οι τηλεφωνικές έρευνες που πραγματοποιούνται περιοδικά από την Παγκόσμια Τράπεζα σε 45 χώρες δείχνουν σημαντικά ποσοστά ατόμων που εξαντλούν τα τρόφιμα ή μειώνουν την κατανάλωσή τους. Με την κατάσταση ολοένα και πιο τρομερή, η διεθνής κοινότητα μπορεί να αναλάβει τρεις βασικές δράσεις το 2021 για να αυξήσει την επισιτιστική ασφάλεια και να βοηθήσει στην αποτροπή μεγαλύτερων διοδίων στο ανθρώπινο κεφάλαιο.
Η πρώτη προτεραιότητα είναι η ελεύθερη ροή τροφίμων. Για να αποφευχθούν τεχνητές ελλείψεις και αυξήσεις τιμών, τα τρόφιμα και άλλα βασικά προϊόντα πρέπει να ρέουν όσο το δυνατόν πιο ελεύθερα διασυνοριακά. Νωρίς στην πανδημία, όταν αντιλήφθηκαν ελλείψεις και πανικός προκάλεσαν απειλές απαγόρευσης εξαγωγών, η διεθνής κοινότητα βοήθησε να διατηρήσει τις ροές του εμπορίου τροφίμων ανοιχτές. Αξιόπιστες και διαφανείς πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση των παγκόσμιων αποθεμάτων τροφίμων -που ήταν σε άνετα επίπεδα πριν από το COVID- μαζί με σαφείς δηλώσεις ελεύθερου εμπορίου από την G20, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και τους φορείς περιφερειακής συνεργασίας βοήθησαν να καθησυχάσουν τους εμπόρους και οδήγησαν σε χρήσιμες πολιτικές απαντήσεις. Ειδικοί κανόνες για τη γεωργία, τους εργαζόμενους στα τρόφιμα και τους διαδρόμους μεταφορών αποκατέστησαν τις αλυσίδες εφοδιασμού που είχαν διακοπεί εν συντομία εντός των χωρών.
Η δεύτερη προτεραιότητα είναι η ενίσχυση των δικτύων κοινωνικής ασφάλισης. Τα βραχυπρόθεσμα δίχτυα κοινωνικής ασφάλειας προσφέρουν ένα ζωτικό μαξιλάρι για τις οικογένειες που πλήττονται από τις κρίσεις υγείας και οικονομίας. Στην Αιθιοπία, για παράδειγμα, τα νοικοκυριά που αντιμετώπισαν προβλήματα στην ικανοποίηση των αναγκών τους σε τρόφιμα αυξήθηκαν αρχικά κατά 11,7 ποσοστιαίες μονάδες κατά τη διάρκεια της πανδημίας, αλλά οι συμμετέχοντες στο μακροχρόνιο πρόγραμμα Παραγωγικού Δικτύου Ασφαλείας μας προστατεύθηκαν από τις περισσότερες από τις αρνητικές επιπτώσεις.
Η τρίτη προτεραιότητα είναι η ενίσχυση της πρόληψης και της ετοιμότητας. Τα παγκόσμια συστήματα τροφίμων υπέστησαν σοκ το 2020, από οικονομικές επιπτώσεις στους παραγωγούς και τους καταναλωτές έως την έρημο σμήνους από ακρίδες και τον ακανόνιστο καιρό. Όλοι οι δείκτες υποδηλώνουν ότι αυτό μπορεί να είναι το νέο φυσιολογικό. Τα οικοσυστήματα στα οποία βασίζουμε την παροχή νερού, αέρα και τροφίμων απειλούνται. Οι ζωονόσοι αυξάνονται λόγω των αυξανόμενων δημογραφικών και οικονομικών πιέσεων στη γη, τα ζώα και την άγρια φύση.
Η λίστα υποχρεώσεων είναι μεγάλη και επείγουσα. Χρειαζόμαστε συνεχή χρηματοδότηση για προσεγγίσεις που δίνουν προτεραιότητα στην υγεία των ανθρώπων, των ζώων, αποκατάσταση τοπίων και διαφοροποίηση των καλλιεργειών για τη βελτίωση της διατροφής. Μειώστε την απώλεια τροφίμων και τα απόβλητα. ενίσχυση των γεωργικών αξιών για τη δημιουργία θέσεων εργασίας και την ανάκτηση χαμένων εισοδημάτων και να αναπτύξουν αποτελεσματικές τεχνικές γεωργίας με έξυπνο κλίμα σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα.
Η εστίαση στην επισιτιστική ασφάλεια θα αντιμετώπιζε μια βασική αδικία: σχεδόν ένας στους 10 ανθρώπους ζει με χρόνια πείνα σε μια εποχή σπατάλης τροφίμων.
Αυτή η εστίαση θα ενίσχυε επίσης τη συλλογική μας ικανότητα να αντιμετωπίζουμε την επόμενη καταιγίδα, πλημμύρα, ξηρασία ή πανδημία – με ασφαλή και θρεπτική τροφή για όλους.