Η οικονομική ανάκαμψη στη ζώνη του ευρώ μείωσε τους βραχυπρόθεσμους κινδύνους που σχετίζονται με την πανδημία για τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, καταλήγει η Επισκόπηση Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (FSR) του Νοεμβρίου 2021 που δημοσιεύτηκε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Ωστόσο, οι ευπάθειες αυξάνονται λόγω των εκτεταμένων αποτιμήσεων σε ορισμένες αγορές περιουσιακών στοιχείων, των αυξημένων επιπέδων δημόσιου και ιδιωτικού χρέους και της αυξημένης ανάληψης κινδύνων από μη τράπεζες.
Οι εταιρείες της ζώνης του ευρώ είδαν τα κέρδη τους να ανακάμπτουν καθώς η οικονομία ανέκαμψε το πρώτο εξάμηνο του 2021. Εν μέρει χάρη σε αυτό, οι εταιρικές αφερεγγυότητες παρέμειναν κάτω από τα προ πανδημίας επίπεδα, αν και αυξήθηκαν στους οικονομικούς τομείς που επηρεάστηκαν περισσότερο από την πανδημία και θα μπορούσαν ακόμη ανεβείτε περαιτέρω.
Ταυτόχρονα, οι πιέσεις στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού και η πρόσφατη άνοδος των τιμών της ενέργειας θα μπορούσαν να δημιουργήσουν προκλήσεις για την οικονομική ανάκαμψη και τις προοπτικές για τον πληθωρισμό. Ο κίνδυνος διορθώσεων τιμών έχει αυξηθεί σε ορισμένες αγορές ακινήτων και χρηματοπιστωτικών αγορών. Τα τρωτά σημεία στις αγορές ακινήτων για κατοικίες έχουν αυξηθεί, ειδικά σε χώρες με αποτιμήσεις που ήταν ήδη αυξημένες πριν από την πανδημία. Τα πιο επικίνδυνα τμήματα των παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών αγορών γνώρισαν αυξανόμενη ζήτηση από επενδυτές, με το ενδιαφέρον να διευρύνεται σε νέες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, όπως τα κρυπτοστοιχεία.
Οι μη τράπεζες, που περιλαμβάνουν επενδυτικά ταμεία, ασφαλιστές και συνταξιοδοτικά ταμεία, συνέχισαν να αυξάνουν την έκθεσή τους σε εταιρικό χρέος χαμηλότερης αξιολόγησης και θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν σημαντικές πιστωτικές απώλειες εάν οι συνθήκες στον εταιρικό τομέα επιδεινωθούν. Τα επενδυτικά κεφάλαια παραμένουν επίσης πολύ εκτεθειμένα στον κίνδυνο ρευστότητας.
Οι χρηματιστηριακές αποτιμήσεις των τραπεζών της ζώνης του ευρώ έχουν επιστρέψει στα προ πανδημίας επίπεδα. Οι ζημίες των τραπεζών παρέμειναν χαμηλές, αν και ορισμένες απώλειες που σχετίζονται με την πανδημία ενδέχεται να χρειαστούν χρόνο για να πραγματοποιηθούν. Περαιτέρω, η χαμηλή απόδοση κόστους και η πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα παραμένουν βασικές διαρθρωτικές προκλήσεις για την κερδοφορία των τραπεζών της ζώνης του ευρώ.
Οι αυστηρότερες μακροπροληπτικές πολιτικές μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση των αυξανόμενων τρωτών σημείων, ιδίως για τις αγορές κατοικιών σε ορισμένες χώρες. Θα είναι επίσης σημαντικό να ενισχυθεί το ρυθμιστικό πλαίσιο για τον χρηματοπιστωτικό τομέα, συμπεριλαμβανομένης της πλήρους, έγκαιρης εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων της Βασιλείας III και ενός ισχυρότερου πλαισίου πολιτικής για τον μη τραπεζικό χρηματοπιστωτικό τομέα.
