[χρόνος ανάγνωσης 1 λεπτό και 51δευτ.]
Του Σταύρου Τζεδάκη
Η κατάσταση στον πρωτογενή τομέα είναι πάρα πολύ δύσκολη. Οι τιμές στα λιπάσματα, τα φάρμακα, τις ζωοτροφές, την ενέργεια και γενικά όλες οι καλλιεργητικές δαπάνες, είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα αυξάνοντας πάρα πολύ το κόστος παραγωγής, διαμορφώνοντας έτσι ένα περιβάλλον για τον παραγωγό πολύ δύσκολο να συνεχίζει να παράγει ή να επιλέγει να παράγει πολύ λιγότερο. Αυτό ελλοχεύει πολύ μεγάλους κινδύνους, όπως να χαθούν τα προϊόντα μας από τις αγορές, να στραφούν οι πολίτες λόγω των αυξημένων τιμών σε προϊόντα εισαγόμενα υποδεέστερης ποιότητας.
Χωρίς την Αγροδιατροφική και ενεργειακή αυτονομία θα συνεχίσουμε να είμαστε ευάλωτοι σαν χώρα απέναντι σε οποιαδήποτε κρίση (γεωπολιτική, οικονομική, υγειονομική).
Είναι αναγκαίο λοιπόν η πολιτεία να δώσει κίνητρα για περιφερειακή ανάπτυξη, να μείνει ο κόσμος στην ύπαιθρο (να απαντήσουμε έτσι και στο μεγάλο θέμα του δημογραφικού), να αυξήσει την παραγωγή του και να είναι βιώσιμος.
Κάποιες σκέψεις είναι:
• Να επιδοτήσει το κράτος με προγράμματα για φωτοβολταϊκά πάρκα και ενεργειακές κοινότητες στον παραγωγό, τον μεταποιητή ώστε να παράγουν το ρεύμα που καταναλώνουν, να μειώσουν το κόστος παραγωγής και να έχουμε πιο ανταγωνιστικά προϊόντα.
• Σχέδια βελτίωσης χωρίς μεγάλη γραφειοκρατία και φιλικό τραπεζικό σύστημα για τους παραγωγούς.
Να μπορούν οι παραγωγοί μέσα από αυτά τα σχέδια να εφαρμόσουν την έξυπνη γεωργία, την καινοτομία, χρησιμοποιώντας σύγχρονες μεθόδους καλλιέργειας και βέβαια την αγορά κλήρου. Μην χρειάζεται όμως τρία χρόνια να το ολοκληρώσει έχοντας δανειστεί από την τράπεζα και πληρώνοντας αδίκως τόκους.
• Ολοκλήρωση των μεγάλων εγγειοβελτικών έργων και σωστής διαχείριση των υδάτινων πόρων. Θεσμοθέτηση ενός χρηματοδοτικού μηχανισμού που θα βοηθάει τους αγρότες όταν αυξάνεται ραγδαία το κόστος παραγωγής όπως αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια πάντα με βάση τα τιμολόγια δαπανών.
• Μεταφορικό ισοδύναμο και για την Κρήτη μας και βέβαια αυτό να πηγαίνει απευθείας στον παραγωγό.
• Στοχευμένη έρευνα σε συνεργασία με τα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα για να δούμε εναλλακτικές μορφές καλλιέργειας που μπορεί να είναι ανθεκτικές στην κλιματική αλλαγή και προϊόντα τα οποία να είναι πιο ανταγωνιστικά και μπορούν να συνδεθούν ευκολότερα με τον τουρισμό.
• Η ποιότητα η οποία ξεκινάει από την καλλιέργεια και το χωράφι μέχρι την τυποποίηση και το τελικό προϊόν. Μια ποιότητα η οποία έρχεται μετά από συνεχή εκπαίδευση και στον παραγωγό και στον μεταποιητή.
• Η Τυποποίηση των προϊόντων είναι μοναδικός τρόπος ώστε τα προϊόντα να αποκτήσουν ταυτότητα και μια διαχρονική υπεραξία προς όφελος των παραγωγών, των μεταποιητών αλλά και των καταναλωτών.
• Θέλουμε δυνατούς ελεγκτικούς μηχανισμούς για την προστασία των προϊόντων μας. Θα πρέπει να υπάρχει έλεγχος στην αγορά για τυχόν προσμίξεις η Ελληνοποιήσεις. Δεν γίνεται να κάνει τόσο κόπο και ο παραγωγός και ο μεταποιητής για να φτιάξει ένα ποιοτικό προϊόν και από την άλλη να απαξιώνεται με αυτόν τον τρόπο.
Η πολιτεία έχει χρέος να δώσει αυτά τα κίνητρα για να μπορέσει η ύπαιθρος να ξαναζωντανέψει να μείνουν οι νέοι μας στην περιφέρεια, να αυξήσουμε την παραγωγή και τα προϊόντα μας να βρουν την υπεραξία που τους αναλογεί.
Ο Σταύρος Τζεδάκης είναι Αντιπεριφερειάρχης Μεταφορών – Επικοινωνιών και σε θέματα Αγροδιατροφικής, Πρόεδρος Αγροδιατροφικής Σύμπραξης της Περιφέρεια Κρήτης.
