Τρεις προτεραιότητες παρουσίασε η Γενική Διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα, απευθυνόμενη στην ηγεσία της G20, για την αντιμετώπιση της περαιτέρω υποβάθμισης, που προβλέπεται στην παγκόσμια ανάπτυξη, τόσο για το 2022 όσο και για το 2023.
Πρώτον, οι χώρες πρέπει να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να μειώσουν τον πληθωρισμό. Σε αντίθετη περίπτωση θα μπορούσε να κινδυνεύσει η ανάκαμψη και να βλάψει περαιτέρω το βιοτικό επίπεδο για τα ευάλωτα άτομα. Τα καλά νέα είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες ενισχύονται. Η νομισματική πολιτική συγχρονίζεται ολοένα και περισσότερο: περισσότερα από τα τρία τέταρτα των κεντρικών τραπεζών έχουν αυξήσει τα επιτόκια και το έχουν κάνει 3,8 φορές. Η ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας είναι κρίσιμη για την επιτυχία αυτών των ενεργειών πολιτικής, όπως και η σαφής επικοινωνία και μια προσέγγιση βάσει δεδομένων.
Δεύτερον, η δημοσιονομική πολιτική πρέπει να βοηθήσει – όχι να εμποδίσει – τις προσπάθειες της κεντρικής τράπεζας να τιθασεύσει τον πληθωρισμό . Αυτό είναι ένα πολύπλοκο έργο. Με την επιβράδυνση της ανάπτυξης, μερικοί άνθρωποι θα χρειαστούν περισσότερη υποστήριξη, όχι λιγότερη. Επομένως, η δημοσιονομική πολιτική πρέπει να μειώσει το χρέος, παρέχοντας παράλληλα στοχευμένα μέτρα για τη στήριξη των ευάλωτων νοικοκυριών που αντιμετωπίζουν νέα σοκ, ειδικά από τις υψηλές τιμές της ενέργειας ή των τροφίμων.
Τρίτον, μια νέα ώθηση για παγκόσμια συνεργασία θα είναι κρίσιμη για την αντιμετώπιση των πολλαπλών κρίσεων που αντιμετωπίζει ο κόσμος . Χρειαζόμαστε ηγεσία της G20 ιδιαίτερα για να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους από την επισιτιστική ανασφάλεια και το υψηλό χρέος. Εδώ, χαιρετίζω την εστίαση σε θέματα επισιτιστικής ασφάλειας κατά τη διάρκεια αυτών των συναντήσεων. Επισιτιστική ανασφάλεια σημαίνει πείνα για εκατομμύρια ανθρώπους. Ωστόσο, είναι ένα πρόβλημα που μπορεί να επιλυθεί. Μαζί με τους επικεφαλής της UNFAO, της Παγκόσμιας Τράπεζας, του WFP και του ΠΟΕ, το ΔΝΤ καλεί τη διεθνή κοινότητα να ενταθεί και να εργαστεί από κοινού για να υποστηρίξει όσους έχουν άμεση ανάγκη, να αρθούν οι περιορισμοί στις εξαγωγές, να προωθηθεί η παραγωγή τροφίμων και να επενδύσει σε μια γεωργία ανθεκτική στο κλίμα.
Επίσης υπογράμμισε ότι «Χρειάζεται ισχυρή παγκόσμια ηγεσία για την αντιμετώπιση της μάστιγας του υψηλού χρέους, το οποίο έχει φτάσει σε πολυετή υψηλά. Περισσότερο από το 30% των αναδυόμενων και αναπτυσσόμενων χωρών βρίσκονται σε στενότητα χρέους ή κοντά. Για τις χώρες χαμηλού εισοδήματος ο αριθμός αυτός είναι 60%. Και με τις αυστηρότερες οικονομικές συνθήκες και τις υποτιμήσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών, το βάρος εξυπηρέτησης του χρέους είναι ένα σκληρό –και για ορισμένες χώρες– αφόρητο βάρος.»
