[χρόνος ανάγνωσης 1 λεπτό και11 δευτ.]
Το έργο του Rob Dunn (Ροµπ Νταν) «Μια φυσική ιστορία του μέλλοντος – Οι νόμοι της βιολογίας και το πεπρωμένο της ανθρωπότητας», κυκλοφορεί από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, σε μετάφραση του Δημήτρη Τομαρά και του Χρήστου Σακελλαρίδη.
Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, το είδος µας προχώρησε σε πρωτοφανείς τεχνολογικές πρωτοβουλίες µε τις οποίες επιχείρησε να ελέγξει τη φύση. Δημιουργώντας παραποτάμια αναχώματα, τεράστιες αγροτικές μονάδες µε μονοκαλλιέργειες και άλλες παρόμοιας κλίμακας κατασκευές προσπαθούμε και σήμερα να αναδιαμορφώσουμε τη φύση µε βάση τις δικές µας αποκλειστικά ανάγκες – σε τέτοιον βαθμό, μάλιστα, που φαίνεται ότι, στο τέλος, μπορεί και να την καταστρέψουμε. Στο βιβλίο αυτό, ο βιολόγος Ρομπ Νταν υποστηρίζει πως τίποτα δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο απ’ την αλήθεια: αντί να αναρωτιόμαστε αν η φύση θα καταφέρει να επιβιώσει από εμάς, θα ήταν προτιμότερο να διερωτηθούμε αν θα επιβιώσουμε εμείς από αυτήν. Παρά τις καλύτερες –ή τις χειρότερες– προσπάθειές µας να θέσουμε υπό έλεγχο τον βιολογικό κόσμο, η ζωή έχει τους δικούς της κανόνες, τους οποίους καμιά ανθρώπινη παρέμβαση δεν μπορεί ν’ αλλάξει.
Ρίχνοντας άπλετο φως σε αρκετούς θεμελιώδεις νόμους της οικολογίας, της εξέλιξης και της βιογεωγραφίας, ο Νταν μάς δείχνει για ποιους λόγους τη ζωή δεν μπορεί να τη σταματήσει κανείς. Οργανώνουμε τις καλλιέργειές µας σε χωράφια αποκλειστικά µε ένα είδος, µόνο και µόνο για ν’ ανακαλύψουμε ότι µια νέα μορφή ζωής έχει ήδη εμφανιστεί και τους επιτίθεται. Απορρίπτουμε τα τοξικά µας απόβλητα κι αμέσως βλέπουμε ότι τα έχουν αποικήσει διάφοροι μικροοργανισμοί. Ακόμα και στο μετρό του Λονδίνου είδαμε να εμφανίζεται ένα νέο είδος κουνουπιού ικανό να εκμεταλλεύεται το φαινομενικά αφιλόξενο περιβάλλον του. Τη ζωή δεν θα την καταστείλουν ούτε τα τελειότερα σχέδιά µας. Αντίθετα, ο Νταν μάς εξηγεί ότι εκείνο που πράγματι διακυβεύεται είναι το δικό µας μέλλον. Η Φυσική ιστορία του μέλλοντος θέτει εντελώς νέα πρότυπα για να κατανοήσουμε την ποικιλομορφία της ζωής στον πλανήτη µας, αλλά και το πεπρωμένο του ίδιου του ανθρώπινου είδους.
