Του Δημήτρη Φανουργάκη
[χρόνος ανάγνωσης 2 λεπτά και 31 δευτ.]
«Οι Μικρές και Μεσαίες Επιχειρήσεις (ΜΜΕ) αποτελούν κλειδί για την εξασφάλιση της οικονομικής ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Γι’ αυτόν το λόγο θα πρέπει να ενθαρρύνονται, όποτε είναι δυνατόν. Η SBA έχει αυτόν ακριβώς το στόχο παρέχοντας βοήθεια στις ΜΜΕ, προκειμένου να έχουν ευκολότερη πρόσβαση σε χρηματοδότηση και στις αγορές, και ελαφρύνοντας τον διοικητικό φόρτο.» Antonio Tajani, πρώην αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αρμόδιος για τη Βιομηχανία και την επιχειρηματικότητα.
Τι γίνεται όμως που πάνω από τα μισά eshops θα κλείσουν ακόμα και πολλά φυσικά καταστήματα μέσα σε μερικά χρόνια, να μη πω μήνες. Τα τελευταία χρόνια η Κίνα δεν έστειλε στρατό στην Ευρώπη, έστειλε κεφάλαια, και κομμάτι, κομμάτι αγόρασε όλα τα σημαντικά σημεία της Ευρωπαϊκής οικονομίας. Το 2016 η COSCO πήρε το σταθμό εμπορευματοκιβωτίων στον Πειραιά με το 51% από τον ΟΛΠ, έχοντας ξεκινήσει την επένδυση από το 2009. Το 2021 απέκτησε το 67% και πλέον ο Πειραιάς λειτουργεί υπό κινεζικό έλεγχο. ΟΧΙ με επενδυτές αλλά με καθεστώς ιδιοκτησίας. Το ίδιο συνέβη και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Στο λιμάνι του Ζεμπρούγκε στο Βέλγιο, 100% ιδιοκτησία της COSCO από το 2017. Στο Αμβούργο το 2022 αγόρασε το 35% του σταθμού Τόλελορτ. Στην Ιταλία, Τεργέστη επενδύσεις σε συνεργασία με το κράτος, το ίδιο σε Ισπανία και Πορτογαλία και μέσω της σιδηροδρομικής γραμμής Βελιγράδι Βουδαπέστη, η Κίνα χτίζει τον δικό της διάδρομο μεταφοράς προϊόντων, μέσα από την καρδιά της Ευρώπης. Όλες αυτές οι κινήσεις δεν ήταν κρυφές, ήταν υπογεγραμμένες από Ευρωπαίους ηγέτες, που πούλησαν τις υποδομές της χώρας στο όνομα της ανάπτυξης. Δεν είναι επιπολαιότητα αν όχι κάτι άλλο, που δεν σκέφτηκαν τι σημαίνει για την Ευρώπη, να πουλά και να μην ελέγχει τα λιμάνια της, τα τρένα της, τα logistiics της;;
Η μεγαλύτερη όμως ήττα δεν ήρθε από αυτούς, ήρθε από εμάς, διότι όσο η Κίνα έκανε αυτές τις εμπορικές συμφωνίες, ουσιαστικά άλλαξε το μοντέλο του εμπορίου. Δημιούργησε το direct to client, δηλαδή από την παραγωγή κατευθείαν στον πελάτη χωρίς μεσάζοντες. Δεν χρειάζεται να στέλνει κοντέινερς σε χονδρέμπορους, πουλά κατευθείαν σε σένα.
Τι λέει ουσιαστικά σε όλες τις επιχειρήσεις σε όλη την Ευρώπη; Δεν θα είμαι ούτε καν ανταγωνιστής σας, δεν με ενδιαφέρει. Θα πουλάω φθηνότερα λιανική από ότι σας δίνω χονδρική. Μπαίνεις ψωνίζεις πληρώνεις και το πακέτο σου βρίσκεται σε ελάχιστες μέρες στην πόρτα σου. Όχι από αποθήκες της Κίνας, αλλά από αποθήκες που βρίσκονται σε όλη την Ευρώπη και στην Ελλάδα, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί. Εσύ αγόρασες παπούτσια 8 ευρώ, αντί για 40 ή 50 που κάνει στην Ελληνική αγορά. Ουσιαστικά δεν παίξαμε μόνο με το σύστημα, παίξαμε με τους εαυτούς μας, γιατί άντε εμείς την γλιτώσαμε. Τα παιδιά μας όμως;; Διότι με μια τέτοια αγορά, ένα Ελληνικό μαγαζί ή eshop, χάνει ένα πελάτη, μια μικρή ή μικρομεσαία επιχείρηση κλείνει, μια οικογένεια χάνει εισόδημα και ένα στοχευμένο προσωπικό δεδομένο μεταφέρεται στην Κίνα για να γίνει αύριο διαφήμιση απευθείας στον πελάτη.
Δεν είναι πια θέμα εμπορίου, είναι θέμα εξουσίας, επειδή όποιος ελέγχει την παραγωγή, τα logistics, και τα δεδομένα του πελάτη, ελέγχει και το μέλλον. Η Κίνα το κατάλαβε νωρίς και οι Ευρώπη και οι πολιτικοί της ηγέτες, είτε από σκοπιμότητα είτε από αφέλεια το επέτρεψαν. Εμείς οι καταναλωτές από άγνοια το χρηματοδοτήσαμε. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που τα παιδιά μας θα δουλεύουν για κινέζικες εταιρείες μέσα στην ίδια τους τη χώρα, με μισθούς Ευρώπης που θα είναι Κίνας, σε μια αγορά που δεν θα τους ανήκει.
Η Ευρώπη έδιωξε τα τελευταία χρόνια την παραγωγή της και την έστειλε εύκολη αντιγραφή στην Κίνα, δίνοντας τους ουσιαστικά την δυνατότητα να πουλάν φθηνά και απευθείας, ανοίγοντας τους τον «δρόμο του μεταξιού».
Δύσκολες συγκυρίες και εποχές θα σκεφτούμε και έτσι είναι. Τα προβλήματα ταμειακής ροής και η γραφειοκρατία, σε συνδυασμό με την υψηλή φορολόγηση, σημαίνουν ότι οι εταιρείες χρειάζονται βοήθεια για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες. Όμως η αύξηση της παραγωγικότητας μέσα στην Ευρώπη είναι αυτή που θα οδηγήσει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας της επιχείρησης και για αυτό πρέπει να βελτιώνονται καθημερινά όλοι οι παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση αυτή.
Ο Δημήτρης Φανουργάκης είναι μέλος του ΔΣ του Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Πειραιώς (ΒΕΠ), Α΄ Αντιπρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Δυτικής Αττικής και μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Ναυπηγικής Βιομηχανίας (ΣΕΝΑΒΙ).
