Υπογράφθηκε Μνημόνιο Συνεργασίας μεταξύ του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, του υπουργείου Τουρισμού, της διαΝΕΟσις και του Οργανισμού Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ) για τη διαμόρφωση του Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου Οργάνωσης και Ανάπτυξης του Τουρισμού στις περιοχές του Δικτύου Natura 2000 και τον σχεδιασμό σειράς δράσεων που αποσκοπούν στην ανάδειξή τους.
Στόχος είναι η αναβάθμιση της σχεδιαζόμενης και εφαρμοζόμενης δημόσιας πολιτικής, με επιστημονική τεκμηρίωση και υποστήριξη, καθώς οι προστατευόμενες περιοχές τα τελευταία έτη, με την άνοδο των εναλλακτικών μορφών τουρισμού (οικοτουρισμού, τουρισμού υπαίθρου, τουρισμού περιπέτειας), αποτελούν σημαντικό πόλο έλξης επισκεπτών από την Ελλάδα και από το εξωτερικό.
Η έρευνα θα χρηματοδοτηθεί αποκλειστικά από πόρους της διαΝΕΟσις και τα αποτελέσματά της θα αξιοποιηθούν και θα ενσωματωθούν στις δημόσιες πολιτικές και τις επιχειρησιακές δράσεις των αρμόδιων Υπουργείων και του ΟΦΥΠΕΚΑ.
Σημειώνεται ότι το υπουργείο Περιβάλλοντος επεξεργάζεται την ένταξη στο Ταμείο Ανάκαμψης της δημιουργίας εθνικού δικτύου με μονοπάτια και διαδρομές πεζοπορίας σε ολόκληρη τη χώρα, της αποκατάστασης αναβαθμίδων (ξερολιθιές), της δημιουργίας και αναβάθμισης μουσειακών χώρων για τη φυσική ιστορία της Ελλάδας, της ψηφιοποίησης συλλογών, καθώς και της δημιουργίας εθνικού συστήματος παρακολούθησης ειδών, βιοτόπων και προστατευόμενων περιοχών, συνολικού προϋπολογισμού 100 εκατ. ευρώ.
ΓΕΩΠΑΡΚΑ
Τα «Παγκόσμια Γεωπάρκα UNESCO» αποτελούν την τρίτη κατηγορία περιοχών που απολαμβάνουν αναγνώρισης από την UNESCO, μετά τα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς και τα Αποθέματα της Βιόσφαιρας.
Μέχρι και το 2020 έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα «Παγκόσμια Γεωπάρκα UNESCO» 161 περιοχές από 44 χώρες, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται πέντε περιοχές της Ελλάδας, οι οποίες μπορούν να αξιοποιηθούν και να προβληθούν διεθνώς ως περιοχές διεθνούς σημασίας για τη γεωλογική και φυσική τους κληρονομιά, καθώς και να αποτελέσουν προορισμούς βιώσιμης ανάπτυξης.
Οι περιοχές αυτές είναι:
• Η περιοχή του Ψηλορείτη στην Κρήτη, εξαίρετο δείγμα της γένεσης των οροσειρών και ανύψωσης της Κρήτης εξαιτίας της υπο-βύθισης της αφρικανικής λιθοσφαιρικής πλάκας κάτω από την ευρασιατική, η οποία χαρακτηρίζεται από εντυπωσιακά και αρχαιολογικής σημασίας σπήλαια, όπως το Ιδαίο Άντρο, σπηλαιοβάραθρα και άλλες καρστικές δομές.
• Η περιοχή της Σητείας, με τις εντυπωσιακές παλαιοακτές, τα σπήλαια και τα φαράγγια, που τεκμηριώνουν την πρόσφατη ανύψωση της Κρήτης και τα σπουδαία παλαιοντολογικά ευρήματα Δεινοθηρίων και Πλειστοκαινικών θηλαστικών.
• Η περιοχή του Βίκου – Αώου με τμήμα του Εθνικού Πάρκου της Βόρειας Πίνδου, τα μοναδικά αλπικά τοπία της Τύμφης και του Σμόλικα, το μεγάλο πλήθος καρστικών και τεκτονικών δομών, τους Πύργους της Αστράκας, τα εντυπωσιακά φαράγγια του Βίκου και του Αώου με τη μοναδική γεωαρχαιολογική αξία και την εξαιρετική παραδοσιακή αρχιτεκτονική με πλήθος παραδοσιακών οικισμών.
• Η Νήσος Λέσβος, στην οποία βρίσκεται το Απολιθωμένο Δάσος, ένα απολιθωμένο δασικό οικοσύστημα, εξαίρετο δείγμα της βιοποικιλότητας της Ελλάδας κατά το Μειόκαινο (πριν 20 εκατ. χρόνια), με εντυπωσιακές ηφαιστειογενείς δομές, σχηματισμούς και τοπία. Φορέας λειτουργίας είναι το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Απολιθωμένου Δάσους Λέσβου.
• Η περιοχή του Εθνικού Πάρκου Χελμού-Βουραϊκού, σημαντικό παράδειγμα της ενεργούς τεκτονικής ανύψωσης της βόρειας Πελοποννήσου, με τη δημιουργία του φαραγγιού του Βουραϊκού, των κροκαλοπαγών σχηματισμών του Μεγάλου Σπηλαίου, του Σπηλαίου των Λιμνών και των πηγών της Στυγός.
