του Βασίλη Σπόκου
Η Ελλάδα είναι ένας κατεξοχήν τουριστικός προορισμός, ένα σημείο αναφοράς για τον παγκόσμιο τουρισμό. Ένα μεγάλο μέρος των περιοχών της χώρας μας βιοπορίζεται από τον τουρισμό. Η δυναμική και η συνεισφορά του στην οικονομία μας είναι τεράστια. Όμως η Ελλάδα δέχεται πολύ λιγότερους αλλά και χαμηλότερους εισοδηματικά επισκέπτες από όσους δύναται όταν θα μπορούσε να κυριαρχεί στην παγκόσμια τουριστική σκακιέρα.
Αν τα τελευταία χρόνια μιλάμε για ένα νέο στρατηγικό σχέδιο για τον τουρισμό στην Ελλάδα, σήμερα με την επίδραση της πανδημίας στην τουριστική οικονομία και βιομηχανία αυτό επιβάλλεται. Θα πρέπει να δημιουργήσουμε ένα νέο βιώσιμο τουριστικό προϊόν αν θέλουμε να προλάβουμε τις παγκόσμιες εξελίξεις διότι ο τρόπος που όλες αυτές τις δεκαετίες αναπτύχθηκε το τουριστικό προϊόν μας έχει ξεπεραστεί. Η μονοδιάστατη εκδοχή του ήλιου, της άμμου και της θάλασσας δεν επαρκεί. Είναι πολύ περιοριστική για τον ελληνικό τουρισμό και τις δυνατότητες του.
Οι περισσότερες όμως συζητήσεις για το μέλλον του ελληνικού τουρισμού και την ανάκαμψή του στην μετά COVID-19 εποχή περιστρέφονται γύρω από ανακυκλωμένα πρότυπα και φλύαρες συζητήσεις, μονοδιάστατες αντιλήψεις και περιοριστικές εκδοχές του.
Μελετώντας τον ελληνικό τουρισμό θα δούμε οτι έχει κάνει ορισμένους κύκλους ζωής από τον πρωτοτουριστική, την προδρομική, την απογείωσή του την δεκαετία του ’70, την ωρίμανσή του την δεκαετία του ’90 για να φτάσουμε στην φάση του κορεσμού.
Ο τουρισμός σήμερα είναι σε μια μετατουριστική φάση καθώς η έντονη απήχηση του σε όλους τους τομείς της οικονομίας είναι τέτοια που καλείται να παρεκκλίνει από το μονοδιάστατο μοντέλο που επικρατεί και γεννάει πολλές παθογένειες εμπλουτίζοντας το με το πολιτιστικό και πολιτισμικό κεφάλαιο που έχουμε ώστε να δημιουργήσει τον τουρισμό «πρωταγωνιστή» να περάσουμε δηλαδή από τον Τουρισμό στους Τουρισμούς (τοπικά τουριστικά συστήματα) δημιουργώντας ένα ποικιλόμορφο τουριστικό σύστημα.
Το νέο τουριστικό μοντέλο θα πρέπει να λαμβάνει ως βασικούς παράγοντες του την τοπική κοινωνία, τους τοπικούς φορείς τουριστικών υπηρεσιών (ξενοδοχειακές μονάδες κτλ.) και τους καταναλωτές των υπηρεσιών (επισκέπτες).
Διαμορφώνοντας μια νέα συμμαχία ανάμεσα στην τοπική κοινωνία, τους τοπικούς φορείς τουριστικών υπηρεσιών και τον «καταναλωτή».
Συμβάλλοντας έτσι στην ανάπτυξη της τουριστικής οικονομίας και της τοπικής οικονομίας, αναδεικνύοντας τις κοινότητες ως μέρος του τουριστικού προϊόντος και κάνει τον επισκέπτη κοινωνό της.
Προσφέροντας στον επισκέπτη μια ολιστική εμπειρία, αναδεικνύοντας τις κοινωνίες ως μέρος του τουριστικού προϊόντος, κάνοντας τον συμμέτοχό της μέσα από τα μνημεία της, τα μουσεία της, την γαστρονομική της παράδοση, την κουλτούρα και τις παραδόσεις της.
Το προφίλ του νέου ταξιδιώτη
Η τάση του ανθρώπου να ταξιδεύει και να αποκομίζει εμπειρίες από τα ταξίδια του θα συνεχίσει να αυξάνεται και τον 21ο αιώνα και μετά την πανδημία η επιθυμία για ταξίδια θα γίνει πιο έντονη. Ο ταξιδιώτης θα αναζητά νέες εμπειρίες από τα μέρη που επισκέπτεται ανακαλύπτοντας την κουλτούρα, την παράδοση, την γαστρονομία, τον τρόπο ζωής, την πολιτιστική και πολιτισμική πολυμορφία τους.
Διαμορφώνεται όμως ένα νέο προφίλ ταξιδιώτη με περισσότερες απαιτήσεις και προτεραιότητες, θα είναι εφοδιασμένος με «πιστοποιητικό υγείας», θα ταξιδεύει μεμονωμένα ή σε μικρά γκρουπ, θα χρησιμοποιεί την τεχνολογία σε κάθε του βήμα, καθώς η εξέλιξη των νέων τεχνολογιών όπως το Internet of Things, η Α.Ι., τα Social Media & το Digital Marketing διαμορφώνουν την αγορά και αλλάζουν τις τάσεις και τις συνήθειες της, θα επιλέγει ξενοδοχειακές μονάδες που πληρούν όλες τις προϋποθέσεις υγειονομικής ασφάλειας και θα επιλέγει προορισμούς οπού θα του προσφέρουν μοναδικές εμπειρίες.
Η τάση προς την υγιεινή διατροφή θα γίνει πιο έντονη και μέσα από αυτή μπορούμε να αναδείξουμε την ελληνική γαστρονομία σε παγκόσμιο πρωταγωνιστεί στην νέα τάση που διαμορφώνεται.
Η Ελληνική κουζίνα μπορεί να γίνει πρότυπο παγκόσμιας διατροφής, κουλτούρας και ευζωίας. Το Go Local στον χώρο της εστίασης θα πρέπει να πρωταγωνιστεί.
Η αξιοποίηση του πολιτιστικού και ιστορικού μας πλούτου σε συνδυασμό με την ανάδειξη της διατροφικής μας κουλτούρας «Ελληνική διατροφή».
Η προστασία και η ανάδειξη του ελληνικού τοπίου είναι τα μέσα ελκυστικότητας και προοπτικής της τουριστικής μας βιομηχανίας και του τουριστικού μας προϊόντος.
Η δημιουργία πόλεων City Break και ο ρόλος των τοπικών κοινωνιών
Τα νέα δεδομένα που διαμορφώνονται στον τουρισμό μαζί με την δυναμική τάση που εμφανίζεται στις τοπικές κοινωνίες για μεγαλύτερη συμμέτοχή στην τουριστική αγορά επιτάσσει την αναδιαμόρφωση του τουριστικού προϊόντος. Η κουλτούρα, τα ήθη, τα έθιμά της, οι παραδόσεις, το πολιτιστικό και πολιτισμικό της επίπεδο όπου διαμορφώνουν τον τρόπο ζωής της τοπικής κοινωνίας πρέπει να αποτελέσουν μέρος του costumer experience που θέλουμε να προσφέρουμε στον ταξιδιώτη. Μετατρέποντας με αυτό τον τρόπο τις πόλεις σε προορισμούς City Break ώστε να αποτελούν έναν σύγχρονο τουριστικό πρότυπο, διαφοροποιημένο, που να αναδεικνύει την θεματική πολυμορφία τους ώστε να μπορεί να προσφέρει μοναδικές εμπειρίες στον επισκέπτη που θέλει να τις ανακαλύψει όλες τις εποχές του χρόνου.
Ως βασικό μας στόχο του στρατηγικού μας σχεδίου για τον τουρισμό θα πρέπει να θέσουμε την δημιουργία μιας ισχυρής εικόνας για τις πόλεις μας και για την Ελλάδα που να αντικατοπτρίζει την εικόνα του τουρισμού του μέλλοντος που θέλουμε.
Έναν τουρισμό αυθεντικό, κλασικό, ανθρωποκεντρικό, με ιστορία και παράδοση αλλά ταυτόχρονα σύγχρονο που διαθέτει πολιτιστικούς, ιστορικούς και φυσικούς πόρους που αποτελεί ένα μοναδικό τουριστικό προορισμό που να τονίζει την Ελληνική φιλοξενία και κάνει τον επισκέπτη μέτοχο και πρεσβευτή της.
Η Ελλάδα διαθέτει ένα ισχυρό τουριστικό Brand Name και εμείς αυτό οφείλουμε να το αναδείξουμε.
*P.A.C.: local People – local Authorities – local Consumers
«WIN-WIN-WIN PAPAKONSTANTINIDIS MODEL»
REPORTS 108 COMMUNITIES AS A PART OF SUSTAINABLE RURAL TOURISM – SUCCESS FACTOR OR INEVITABLE BURDEN?
PROCEEDINGS OF THE COMMUNITY TOURISM CONFERENCE, 10TH – 11TH SEPTEMBER 2013 IN KOTKA, FINLAND:
INVOLVING COMMUNITIES IN RURAL TOURISM: A «WIN-WIN-WIN PAPAKONSTANTINIDIS MODEL» METHODOLOGICAL APPROACH σελ. 80 – 109.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Βασίλης Σπόκος ασχολείται με το Consulting σε τουριστικές επιχειρήσεις και την Τοπική Αυτοδιοίκηση για θέματα τουρισμού.
Είναι κάτοχος, Bachelor από το Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Καλαμάτας, Σχολή διοίκησης και οικονομίας, Τμήμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Master:
Στη Διοίκηση υπηρεσιών (MSM) του τμήματος Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων του Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ειδίκευση:
Επικοινωνία, Διαφήμιση, Δημοσιές Σχέσεις.
Master Thesis:
«Η τουριστική οικονομία στην Κρήτη: Επικοινωνία και Προοπτικές».
Μέλος του Win-Win-Win Papakonstantinidis Project Lab. (Social Collaboration Theory).
Μέλος της συγγραφικής ομάδας του βιβλίου «Social bargaining: the win-win-win Papakonstantinidis model. Theory and applications». Εκδόσεις LAMBERT, 2020.
Μέλος της συγγραφικής ομάδας του βιβλίου «ΤΟΜΟΣ Α: Δημοκρατία – Catch-22 Παράδοξο ή Αντίφαση;». Εκδόσεις Globe EDIT, 2021.
