Ομιλία Γιώργου Ζερβάκη
Δήμαρχος Σητείας
Αξιότιμοι ομιλητές, αγαπητοί φίλοι του τουρισμού και του επιχειρείν,
Καλώς ορίσατε στη Σητεία. Η σημερινή μας συνάντηση έχει ως θέμα την ανάδειξη της Σητείας ως πρότυπο βιωματικού τουρισμού και αθλητικής φιλοξενίας. Ωστόσο, θα μου επιτρέψετε να μην χρησιμοποιήσω τα έτοιμα χαρτιά. Πιστεύω ότι είναι καλύτερο να μιλήσουμε «από καρδιάς και από αλήθειες», για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε όλοι μας.
Πρώτα απ’ όλα, οφείλω να αναφερθώ σε κάτι που τέθηκε και νωρίτερα: την αδιαφορία ή την αναλογισία του κράτους και της κυβέρνησης, σε ό,τι αφορά τη σχέση που πρέπει να έχει με τους ανθρώπους που προσπαθούν ενυχθημερόν να κρατήσουν ζωντανό έναν τόπο, ειδικά όσους δεν βρίσκονται στον «αυτόματο πιλότο».
Θα μοιραστώ μαζί σας ένα άρθρο που διάβασα πρόσφατα στην Καθημερινή για τον αγροτουρισμό, το οποίο είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας ευρύτερης παθογένειας.
Ο αρθρογράφος αναφέρει σωστά: Ο αγροτουρισμός είναι η επιτομή της φιλοξενίας και του βιώσιμου τουρισμού. Ξεκίνησε ως μια ωραία ιδέα στην Ελλάδα, τη δεκαετία του ‹80, όπου παντρεύτηκε η εμπειρία με τη γη: να δείξεις πώς γίνεται το λάδι, να πουλήσεις μέλι και εμπειρία μαζί.
Όμως, μετά ήρθαν τα χρόνια των παχιών αγελάδων και των επιδοτήσεων. Ο αγροτουρισμός έγινε μια λέξη-κλειδί για να περάσει μία επιδότηση. Και ενώ ακολούθησε η οικονομική κρίση, το ελληνικό κράτος αποφάσισε, με τη δική του «σοφία», να αλλάξει τα πάντα το 2018.
Το κράτος αποφάσισε ότι ο αγροτουρισμός πρέπει να είναι μόνο για αγρότες. Όχι για όποιον θέλει να επενδύσει, όχι για όποιον μπορεί να συνεργαστεί με ένα αγρόκτημα, όχι για όποιον έχει μια καλή ιδέα. Η απόφαση ήταν: να είσαι αγρότης ή τίποτα. Δηλαδή, να είναι κανείς ενταγμένος στο Μητρώο Αγροτών (ΜΑΕ) και να έχει τουλάχιστον το 51% του εισοδήματός του από το αγροτικό επάγγελμα.
Αυτή η προσέγγιση είναι ξένη στην υπόλοιπη Ευρώπη:
Ιταλία: Η φιλοξενία είναι παρεπόμενη της γεωργίας, όχι απαγορευμένη. Ο αγρότης συνεργάζεται με επιχειρηματίες φιλοξενίας και βγάζουν κέρδη και οι δύο.
Γαλλία: Το κράτος δεν ρωτάει τι δουλειά κάνεις, αλλά πόσα δωμάτια έχεις.
Αυστρία: Το κριτήριο είναι αν συνδέεσαι με αγρόκτημα, όχι αν δηλώνεις αγρότης στην εφορία.
Εμείς, όμως, βάζουμε έναν φραγμό στην είσοδο οποιουδήποτε άλλου πολίτη.
Το Αποτέλεσμα: Πολλοί που θα μπορούσαν να επενδύσουν στην ύπαιθρο, να αναστυλώσουν παλιά σπίτια, να συνεργαστούν με παραγωγούς, απλώς δεν το κάνουν. Και οι αγρότες είτε πνίγονται στη γραφειοκρατία, είτε δεν έχουν κεφάλαιο να στήσουν τη μονάδα μόνοι τους. Έτσι, ο αγροτουρισμός παραμένει μια ωραία θεωρία σαν ΦΕΚ, αλλά όχι σαν πράξη.
Ο αγροτουρισμός δεν είναι επάγγελμα, είναι οικοσύστημα. Χρειάζεται αγρότες, αλλά και ανθρώπους του τουρισμού, της εστίασης, της επικοινωνίας και των επενδύσεων. Χρειάζεται συνεργασίες, όχι απαιτήσεις – περιορισμούς. Το να περιορίσεις τον αγροτουρισμό μόνο στους αγρότες είναι σαν να θες να κάνεις ορχήστρα μόνο με έναν ντράμερ.
Αυτή είναι μία από τις παθογένειες του ελληνικού κράτους και αποτελεί μία άλλη αγκίδα στην καθημερινότητα των ανθρώπων του τουρισμού. Ως επιχειρηματίας, μπορώ να διακρίνω τις αγωνίες σας. Το σπουδαιότερο και δυσκολότερο αγκάθι που αντιμετωπίζετε όλοι είναι η αντιμετώπισή σας με τις δημόσιες υπηρεσίες.
Παρόλα αυτά, εμείς οι άνθρωποι του επιχειρείν είμαστε επίπονοι, επίμονοι. Αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να ξεπερνούμε πολλά εμπόδια, να καταφέρνουμε πράγματα με τις δικές μας δυνάμεις και με τις συνεργασίες ομοειδών εταιρειών και επαγγελματιών. Αυτός είναι ο δρόμος.
Σας καλωσορίζω λοιπόν στον χώρο αυτόν, ο οποίος είναι καινούργιος για εμάς, παραχωρήθηκε από το πρώην Υπουργείο Γεωργίας. Τον ανακαινίσαμε, φτιάξαμε αυτό το μικρό θεατράκι για να μπορούμε να κάνουμε εκδηλώσεις. Στον περιβάλλοντα χώρο έχουν φυτευτεί περισσότερες από 30 ποικιλίες ελιάς, συμβολίζοντας ακριβώς τον συνδυασμό της παραγωγής με την εξωστρέφεια. Εδώ φιλοξενούμε ήδη εκδηλώσεις υψηλής ποιότητας, όπως παρουσιάσεις κρασιών.
Σας ευχαριστώ όλους για άλλη μια φορά.
Η Σητεία έχει ανάγκη την παρουσία, τη γνώση και τη βοήθειά σας.
Εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες της Ημερίδας.
