Ο COVID-19 δημιούργησε τη χειρότερη κρίση στην εκπαίδευση και τη μάθηση σε έναν αιώνα εκτιμά η Παγκόσμια Τράπεζα τονίζοντας ότι η εκπαίδευση από το σπίτι έχει τεράστια αβεβαιότητα χωρίς τέλος, ιδιαίτερα για τα παιδιά ευάλωτων οικονομικά οικογενειών.
Ειδικότερα επισημαίνει πως ο COVID-19 καταστρέφει τη ζωή των μικρών παιδιών, των μαθητών και της νεολαίας. Η αναστάτωση των κοινωνιών και των οικονομιών που προκαλείται από την πανδημία επιδεινώνει την προϋπάρχουσα παγκόσμια εκπαιδευτική κρίση και επηρεάζει την εκπαίδευση με πρωτοφανείς τρόπους.
Ακόμη και πριν από την επιτυχία του COVID-19, ο κόσμος βίωσε μια μαθησιακή κρίση. 258 εκατομμύρια παιδιά ηλικίας πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ήταν εκτός σχολείου και το ποσοστό μαθησιακής φτώχειας στις χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα ήταν 53% – πράγμα που σημαίνει ότι πάνω από τα μισά από τα παιδιά 10 ετών δεν μπορούσαν να διαβάσουν και να καταλάβουν ένα απλό κείμενο. Στην υποσαχάρια Αφρική, το ποσοστό ήταν πιο κοντά στο 90%.
Η πανδημία COVID-19 έχει επιδεινώσει την μαθησιακή κρίση και ο αντίκτυπος στο ανθρώπινο κεφάλαιο αυτής της γενιάς μαθητών είναι πιθανό να είναι μακροχρόνιος. Στο αποκορύφωμα του κλεισίματος του σχολείου τον Απρίλιο του 2020, το 94% των μαθητών – ή 1,6 δισεκατομμύρια παιδιά – ήταν εκτός σχολείου παγκοσμίως και ακόμα περίπου 700 εκατομμύρια μαθητές σήμερα σπουδάζουν από το σπίτι, σε ένα πλαίσιο τεράστιας αβεβαιότητας και με οικογένειες και σχολεία που πρέπει να πλοηγηθούν σε επιλογές υβριδικής και εξ αποστάσεως μάθησης ή καθόλου σχολείο. Στη συντριπτική πλειονότητα των χωρών, δεν υπάρχει τέλος σε αυτήν την αβεβαιότητα. Τα πρώιμα στοιχεία από αρκετές χώρες με υψηλό εισόδημα έχουν ήδη αποκαλύψει μαθησιακές απώλειες και αυξήσεις στην ανισότητα .
Τα μικρά παιδιά διατρέχουν ιδιαίτερο κίνδυνο, καθώς η πανδημία επιδεινώνει τις υπάρχουσες ανισότητες στη διατροφή, την υγεία και τη διέγερση και οι υπηρεσίες για τη στήριξη αυτών των παιδιών συχνά παραβλέπονται στην πανδημική αντίδραση.Τα περισσότερα ιδρύματα πρώιμης παιδικής ηλικίας είναι κλειστά. Και η μοναδική φύση της πανδημίας θέτει τους γονείς ως ανταποκριτές πρώτης γραμμής για την επιβίωση, τη φροντίδα και τη μάθηση των παιδιών. Αυτό επιβαρύνει όλες τις οικογένειες, και ιδιαίτερα τις πιο ευάλωτες.
Η προσθήκη σε αυτό το παγκόσμιο σοκ στα εκπαιδευτικά συστήματα είναι ο αρνητικός αντίκτυπος της άνευ προηγουμένου παγκόσμιας οικονομικής συρρίκνωσης στα οικογενειακά εισοδήματα, τα οποία αυξάνουν τον κίνδυνο εγκατάλειψης του σχολείου και επίσης οδηγούν στη συρρίκνωση των κρατικών προϋπολογισμών και στις πιέσεις στις δημόσιες δαπάνες εκπαίδευσης. Το εκτεταμένο κλείσιμο σχολείου, μαζί με αυτήν την οικονομική ύφεση, είναι ένα διπλό άνευ προηγουμένου σοκ στην εκπαίδευση .
Λόγω των μαθησιακών απωλειών και των αυξήσεων στα ποσοστά εγκατάλειψης, αυτή η γενιά μαθητών θα χάσει περίπου 10 τρισεκατομμύρια δολάρια στα κέρδη, ή σχεδόν το 10% του παγκόσμιου Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕγχΠ), και οι χώρες θα οδηγηθούν ακόμη πιο εκτός δρόμου για την επίτευξη των στόχων τους για τη μαθησιακή φτώχεια – ενδεχομένως αυξάνοντας τα επίπεδα μαθησιακής φτώχειας στο 63%.
Ιστορικά στοιχεία και αρχικά στοιχεία από αυτήν την πανδημία υποδηλώνουν μια καταστροφή ανισότητας στη δημιουργία.
Το COVID-19 ενέχει ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο για την εκπαίδευση και την ευημερία των κοριτσιών, καθώς τα κορίτσια είναι πιο πιθανό να εγκαταλείψουν το σχολείο και είναι επίσης πιο ευάλωτα στη βία και αντιμετωπίζουν γάμο παιδιών και γονιμότητα εφήβων. Ευάλωτες ομάδες, όπως παιδιά με αναπηρίες, εθνοτικές μειονότητες, πρόσφυγες και εκτοπισμένοι πληθυσμοί, είναι επίσης λιγότερο πιθανό να έχουν πρόσβαση σε απομακρυσμένο εκπαιδευτικό υλικό και να επιστρέψουν στο σχολείο μετά την κρίση.
Το σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης βρίσκεται επίσης σε βαθιά κρίση. Στην κορυφή του, 220 εκατομμύρια φοιτητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης επηρεάστηκαν από το κλείσιμο πανεπιστημιουπόλεων παγκοσμίως. Το σύστημα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι κρίσιμο για την ανάπτυξη των χωρών. Είναι πολύ νωρίς για να μάθουμε τον πλήρη αντίκτυπο στις μειώσεις και τις μειώσεις στα ποσοστά εγγραφής λόγω της πανδημίας, αλλά αναμένονται σοβαρές απώλειες τρεχόντων και πιθανών μελλοντικών μαθητών.
Αναφέρθηκε επίσης άνευ προηγουμένου διακοπή για την Τεχνική και Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση. Σύμφωνα με έρευνα της UNESCO, το 90% των ερωτηθέντων ανέφεραν πλήρες κλείσιμο των κέντρων TVET στις χώρες τους, καθώς η συνέχεια της πρακτικής κατάρτισης δεξιοτήτων, καθώς και η αξιολόγηση και η πιστοποίηση των πρακτικών δεξιοτήτων έχει πληγεί ιδιαίτερα σκληρά λόγω της κοινωνικής απόστασης μέτρα.
Ως αποτέλεσμα, αυτή η γενιά μαθητών, και ειδικά οι πιο μειονεκτούντες, δεν μπορεί ποτέ να επιτύχει το πλήρες δυναμικό της εκπαίδευσης και των αποδοχών τους. Αυτό δεν είναι αποδεκτό και απαιτείται επείγουσα και αποτελεσματική δράση για την αντιμετώπιση αυτών των διαφορικών μαθησιακών απωλειών, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας για να προχωρήσουμε, ώστε αυτά τα κενά να μην διευρυνθούν.