«Έφυγε» ο Νίκος Τρίκκας

Πέθανε ο Νίκος Τρίκκας, ο επί σειρά ετών Πρόεδρος του Κέντρου Ημερήσιας Φροντίδας Αυτιστικών Παιδιών (ΚΗΦΑΠ) «Η ΜΕΓΑΛΟΧΑΡΗ» στα Χανιά.
Σε συλλυπητήριο μήνυμά του ΚΗΦΑΠ επισημαίνεται:
«Σήμερα το ΚΗΦΑΠ θρηνεί τον άνθρωπο που στήριξε το ΚΗΦΑΠ Μεγαλόχαρη όσο κανείς, καθώς δεν βρίσκεται πλέον ανάμεσα μας. Σήμερα, έφυγε ο επί πολλά χρόνια πρόεδρος του ΚΗΦΑΠ Μεγαλόχαρη, Τρίκκας Νικόλαος. Ένας άνθρωπος που οραματίστηκε και έφτιαξε, μαζί με άλλους, το 1988, το Σύλλογο Προστασίας Αυτιστικών Παιδιών Ν. Χανίων, στην προσπάθεια του να καλύψει το κενό της πολιτείας για παιδιά όπως το δικό του. Ένας άνθρωπος ο οποίος από την πρώτη στιγμή, πριν από 22 χρόνια, με όλες του τις δυνάμεις, έβαλε τις βάσεις για το Κέντρο Ημερήσιας Φροντίδας Αυτιστικών Παιδιών. Ένας άνθρωπος που δεν σταμάτησε ποτέ να μάχεται, να νοιάζεται και να προσπαθεί καθημερινά για τη στήριξη και τη βιωσιμότητα του ΚΗΦΑΠ. Ένας άνθρωπος που μας θεωρούσε όλους παιδιά του και ήταν παρών πάντα, σε όλα τα βήματα, όλες τις προσπάθειες, στα εύκολα και τα δύσκολα.
Ήταν εκεί από την αρχή, με αληθινό ενδιαφέρον, να προσπαθεί να δώσει λύση σε κάθε πρόβλημα, να ψάχνει συνεχώς για νέους δωρητές, νέους υποστηρικτές, ήταν εκεί σε κάθε εκδήλωση, σε κάθε διοργάνωση, σε κάθε συνάντηση. Ήταν εκεί μέχρι το τέλος. Η έννοια του ήταν πάντα το ΚΗΦΑΠ, είχε όραμα, ιδέες και όρεξη όπως τα πρώτα χρόνια για καλύτερες υποδομές, για καλύτερες υπηρεσίες, για νέα προγράμματα. Ένας άνθρωπος που ήθελε παρά τις δυσκολίες, οι υπηρεσίες του ΚΗΦΑΠ να είναι δωρεάν για τους ωφελούμενους και για αυτό προσπαθούσε καθημερινά. Κάθε σκέψη, κάθε ιδέα, την έκανε πράξη.
Τελευταίο όραμά του ήταν η δημιουργία μιας στέγης υποστηριζόμενης διαβίωσης για τα παιδιά του ΚΗΦΑΠ, για να μπορούν να ξέρουν οι γονείς ότι, όταν θα φύγουν από τη ζωή, τα παιδιά τους θα έχουν ένα προστατευμένο μέρος για να ζήσουν με ασφάλεια. Δεν πρόλαβε να δει και αυτό το σχέδιο να πραγματοποιείται, αλλά είμαστε σίγουροι ότι πάντα θα μας προσέχει και πάντα θα μας καθοδηγεί για να προσφέρουμε στα αυτιστικά παιδιά και τις οικογένειές τους μια ανάσα, στον Γολγοθά που καθημερινά ανεβαίνουν».