Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Καπόν το «Ενδύματα και Διηγήματα» του Γιάννη Μετζικώφ, σε μια προσεγμένη και πολυτελή έκδοση, με Ελληνικά και αγγλικά κείμενα.
Χρησιμοποιώντας μολύβια με ευφράδεια πινέλου και κεντώντας με λιγοστό χρώμα τέμπερας το χαρτί, ο Γιάννης Μετζικώφ, βασιζόμενος σε προσωπική μακροχρόνια έρευνα, έπλασε 200 και πλέον περίτεχνα σχέδια ανθρώπων και παραδοσιακών φορεσιών, χαρίζοντάς μας ένα πανόραμα ακριβών κειμηλίων από το παρελθόν του τόπου μας. Οι εκατοντάδες μορφές σμίγουν στις σελίδες του βιβλίου με είκοσι τρεις ιστορίες που εξέρχονται από τα κασελάκια της μνήμης του, κουβαλώντας ολόκληρα κομμάτια της αλλοτινής ζωής στον ελλαδικό χώρο, για να μας αφηγηθούν, με εναλλασσόμενο δέος και χιούμορ, προξενιά και πολέμους, θανάτους, γάμους, γέννες και φονικά…
ΜΕΤΖΙΚΩΦ (ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ) ΓΙΑΝΝΗΣ
Γεννήθηκε στο Καστέλι Κισσάμου Χανίων το 1955. Είναι απόφοιτος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας (1980). Καθηγητές του υπήρξαν, μεταξύ άλλων, ο Γιάννης Μόραλης (ζωγραφική) και ο Βασίλης Βασιλειάδης (σκηνογραφία). Έχοντας ήδη στο ενεργητικό του ατομικές εκθέσεις και συμμετοχές σε ομαδικές σε Ελλάδα και εξωτερικό, τη δεκαετία του ΄80 στράφηκε στο θέατρο. Πρώτη επαγγελματική του δουλειά ως σκηνογράφος ήταν στο Ανοιχτό Θέατρο του Γιώργου Μιχαηλίδη (Κρίμα που είναι πόρνη, 1986/87). Έκτοτε, συνεργάστηκε ως σκηνογράφος και ενδυματολόγος µε μεγάλους θεατρικούς και άλλους οργανισμούς (Εθνικό Θέατρο, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Εθνική Λυρική Σκηνή, Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, Θεατρικός Οργανισμός Κύπρου, Θέατρο Τέχνης κ.ά), µε καταξιωμένους σκηνοθέτες (Κακογιάννης, Βολανάκης, Βουτσινάς, Κούνδουρος, Ευαγγελάτος, Μιχαηλίδης, Τσιάνος, Χουβαρδάς, Μαρμαρινός, Κακλέας, Χρονόπουλος, Μαστοράκης κ.ά.) και χορογράφους (Ζουζού Νικολούδη, Δημήτρης Παπαιωάννου κ.ά). Έχει παρουσιάσει πολλές ατοµικές εκθέσεις ζωγραφικής σε Ελλάδα και εξωτερικό: Βρυξέλλες (1989), Δημοτικό Μουσείο Βαλένσιας (Βαλένσια, 1990), Μουσείο Γουλανδρή (Αθήνα, 1994), Μουσείο Αλεξάντερ Πούσκιν (Μόσχα, 1995), Ρωσικό Κρατικό Μουσείο (Αγία Πετρούπολη, 1996), Μπιενάλε Σάο Πάολο (Βραζιλία, 1994). Έργα του βρίσκονται σε μουσεία και ιδιωτικές συλλογές. Η Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας διοργάνωσε εκθέσεις των κουστουμιών του για το θέατρο (1985) και για το σύνολο του εικαστικού του έργου στο θέατρο (2010). Η δεύτερη έκθεση παρουσιάστηκε στα Χανιά και έκλεισε την πορεία της στη Βασιλική Όπερα Κόβεντ Γκάρντεν, στο Λονδίνο (Οκτώβριος 2011).
