Αυξανόμενες προκλήσεις κλιματικής κρίσης

[χρόνος ανάγνωσης 1 λεπτό και 11 δευτ.]

Η πολιτική προσαρμογής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) κινδυνεύει να μείνει πίσω σε σχέση με τις αυξανόμενες προκλήσεις που προκαλεί η κλιματική αλλαγή. Αυτό είναι το κύριο συμπέρασμα της πρόσφατης έκθεσης του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου (ΕΕΣ). Η έκθεση αναδεικνύει ότι, παρά το άρτιο πλαίσιο της ΕΕ για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, η εφαρμογή των πολιτικών προσαρμογής παρουσιάζει σημαντικά προβλήματα.
         

Τα τελευταία χρόνια, η Ευρώπη έχει βιώσει δραματική αύξηση των ακραίων κλιματικών φαινομένων, όπως καύσωνες, πλημμύρες και ξηρασίες, που όχι μόνο επιφέρουν τεράστιες περιβαλλοντικές συνέπειες, αλλά και σοβαρές οικονομικές ζημίες. Σύμφωνα με την έκθεση, οι οικονομικές απώλειες που συνδέονται με αυτά τα φαινόμενα ανέρχονται ετησίως κατά μέσο όρο στα 26 δισεκατομμύρια ευρώ. Η αδράνεια απέναντι στην υπερθέρμανση του πλανήτη θα μπορούσε να οδηγήσει σε οικονομικές απώλειες μεταξύ 42 και 175 δισ. ευρώ ετησίως, εάν οι θερμοκρασίες αυξηθούν από 1,5 έως 3°C.
          Το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο εξέτασε τις πολιτικές προσαρμογής τεσσάρων κρατών μελών (Γαλλία, Εσθονία, Αυστρία, Πολωνία) και τις βρήκε σε γενικές γραμμές συνεπείς με τη στρατηγική της ΕΕ. Ωστόσο, η υλοποίησή τους παρουσιάζει κενά, όπως η χρήση παρωχημένων επιστημονικών δεδομένων και η υποεκτίμηση του κόστους των μέτρων. Επιπλέον, η έλλειψη πληροφόρησης και εργαλείων για τους τοπικούς φορείς, όπως δείχνει έρευνα σε 400 δήμους, καθιστά δυσχερή την εφαρμογή της προσαρμογής σε τοπικό επίπεδο.
          Πάνω από τα μισά έργα που ελέγχθηκαν έδωσαν αποτελεσματικές λύσεις για την προσαρμογή, ενώ δεν έλειψαν και παραδείγματα συγκρούσεων προτεραιοτήτων, όπως έργα που ενδέχεται να αυξήσουν την ευπάθεια ή την κατανάλωση πόρων. Ως παράδειγμα στρεβλής προσαρμογής αναφέρεται η άρδευση υδροβόρων καλλιεργειών αντί για ανθεκτικότερες καλλιέργειες, ή η χρήση τεχνητού χιονιού αντί για επενδύσεις σε πιο βιώσιμες τουριστικές δραστηριότητες.
          Η έκθεση αναδεικνύει επίσης ότι η χρηματοδότηση της προσαρμογής προέρχεται από διάφορες πηγές (γεωργία, συνοχή, έρευνα), γεγονός που δυσχεραίνει την παρακολούθηση και αξιολόγηση της προόδου. Οι αναφορές των κρατών μελών, σύμφωνα με το ΕΕΣ, παραμένουν κατά βάση περιγραφικές και δεν παρέχουν τα απαραίτητα ποσοτικοποιήσιμα δεδομένα για την αποτίμηση της επιτυχίας των μέτρων προσαρμογής.

Ολόκληρη η  Έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου: