Με ευθύνη της πολιτικής
ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας οι Εκδότες των Φοιτητικών Συγγραμμάτων οδεύουν
προς την αφαίμαξη και τελικά την εξόντωσή τους τονίζει ο Σύλλογος Εκδοτών
Επιστημονικών Βιβλίων (ΣΕΕΒΙ).
Ειδικότερα επισημαίνει:
«Στην κρίσιμη κοινωνική και οικονομική συγκυρία που διανύει η χώρα, λόγω
πανδημίας, ο Σύλλογος Εκδοτών Επιστημονικών Βιβλίων (ΣΕΕΒΙ) καλείται να
διανείμει – για τρίτη συνεχή φορά – τα φοιτητικά συγγράμματα του εαρινού
εξαμήνου 2020 – 2021, με εταιρείες ταχυμεταφορών, κατ’ οίκον. Η ίδια διαδικασία
τηρήθηκε τόσο κατά το εαρινό εξάμηνο 2019-2020, όσο και κατά το χειμερινό
εξάμηνο 2020-2021. Η απρόσκοπτη πρόσβαση των φοιτητών στα πανεπιστημιακά
συγγράμματα συμβάλλει ουσιαστικά σε μια στοιχειώδη κανονικότητα της
εκπαιδευτικής διαδικασίας, έστω και υπό συνθήκες Covid – 19 και τηλεκπαίδευσης.
Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο κλάδος είναι πια οριακή, καθώς το κόστος
της όλης διαδικασίας αποστολής των συγγραμμάτων βαρύνει, προς το παρόν,
αποκλειστικά και μόνον τους εκδότες. Το Υπουργείο Παιδείας περιορίζεται σε
υποσχέσεις, χωρίς να καταβάλει ούτε ένα ευρώ, μετακυλίοντας στους εκδότες την
άσκηση κοινωνικής πολιτικής.
Τα στοιχεία είναι ικανά να πείσουν και τους πλέον δύσπιστους. Οι εκδότες βάζουν
βαθιά το χέρι στην τσέπη, επωμιζόμενοι συνολικά (και για τα τρία εξάμηνα) ποσό
10 εκατομμυρίων ευρώ. Αναλυτικά:
– Το κόστος αποστολής ενός εκάστου συγγράμματος, το οποίο κυμαίνεται κατά προσέγγιση
στα 2,50 ευρώ (μ.ο).
– Το κόστος επαναπροώθησης συγγραμμάτων που για πλείστους όσους λόγους δεν έφτασαν
στον φοιτητή-παραλήπτη.
– Το δυσανάλογα υψηλό κόστος αποστολής συγγραμμάτων στην Κύπρο, το οποίο στη
χαμηλότερη εκδοχή του, την ακτοπλοϊκή, αγγίζει τα 8,50 ευρώ (!).
– Το κόστος συσκευασίας, το κόστος μεταφορών, αλλά και το κόστος επικοινωνίας
με φοιτητές.
Στην έννοια του κόστους, θα πρέπει επίσης να προστεθούν αμέτρητες εργατοώρες
σκληρής δουλειάς και υπερωριών εργαζομένων. Τα συγγράμματα δεν αποστέλλονται
μαγικά στους φοιτητές – παραλήπτες. Η όλη διαδικασία είναι και χρονοβόρα και
εργώδης. Αν συνεχιστεί υπό αυτούς τους όρους, θα οδηγήσει με μαθηματική
ακρίβεια σε εξάντληση, αν όχι και εξόντωση, τις εκδοτικές επιχειρήσεις, που ήδη
έχουν δοκιμαστεί από τα διαδοχικά lockdown.
Στο σημείο όπου έχει βρεθεί ο κλάδος, τίθενται επιτακτικά τα εξής αιτήματα προς
το Υπουργείο Παιδείας:
– Να εξοφλήσει άμεσα όλα τα οφειλόμενα ποσά. Είναι ζήτημα πολιτικής βούλησης
και μόνον.
– Να αυξήσει κατά ένα (1) ευρώ την τιμή στα βιβλία που έχουν διανεμηθεί τα τρία
τελευταία εξάμηνα.
– Να αναλάβει το κόστος της αποστολής φοιτητικών συγγραμμάτων στην Κύπρο.
Αρκετά συγγράμματα κοστίζουν λιγότερο από όσο απαιτείται για να σταλούν στην
Κύπρο.
Οι εκδότες, απλήρωτοι επί δυο συνεχή χρόνια, έχουν αποδείξει εμπράκτως ότι
στέκονται στο ύψος των περιστάσεων, επιδεικνύοντας υπευθυνότητα και
επαγγελματική ευσυνειδησία. Η τακτική αφαίμαξής τους δεν νοείται ως λύση.
Πρόκειται άλλωστε για έναν κλάδο, από τους ελάχιστους, που ουδόλως έχει
ενισχυθεί από την Πολιτεία, σε αντίθεση με πληθώρα άλλων.
Το Υπουργείο Παιδείας οφείλει να ανταποκριθεί σε εύλογα αιτήματα,
διασφαλίζοντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο την ομαλή διανομή φοιτητικών συγγραμμάτων
του εαρινού εξαμήνου 2020-21. Η παρατεταμένη καθυστέρηση στις πληρωμές από
πλευράς του, σε συνδυασμό με την έλλειψη ρευστότητας των εκδοτικών
επιχειρήσεων, θέτει εν αμφιβόλω το εγχείρημα, σε βάρος φοιτητών και
διδασκόντων, σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας. Η ευθύνη είναι μεγάλη και ανήκει
αποκλειστικά στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου.»