[χρόνος ανάγνωσης 2 λεπτά και 44 δευτ.]
Κυκλοφορεί από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, το βιβλίου του Τζακ Λ. Ντέιβις «Ένα Ελληνικό κράτος υπό διαμόρφωση- Οι απαρχές της μυκηναϊκής Πύλου» σε μετάφραση Ευφροσύνης Μαργέλη.
Έπειτα από ενάμιση αιώνα ερευνών, δεν έχουν αποσαφηνιστεί ακόμη τα διαμορφωτικά στάδια του μυκηναϊκού πολιτισμού κατά την Ύστερη Εποχή του Χαλκού στη νότια Ελλάδα. Σ’ αυτή την περίοδο των απαρχών, ανάμεσα στο 1600 και το 1400 π.Χ., επικεντρώνεται το βιβλίο του Τζακ Λ. Ντέιβις, συνδιευθυντή, μαζί με τη Σάρον Ρ. Στόκερ, των συνεχιζόμενων ανασκαφών στο Ανάκτορο του Νέστορα στη μυκηναϊκή Πύλο. Ο Τζ. Λ. Ντέιβις και η Σ. Στόκερ τεκμηριώνουν ότι η Πύλος υπήρξε ένας μείζονος σημασίας κόμβος ανταλλαγής ιδεών ανάμεσα στον ήδη εδραιωμένο μινωικό πολιτισμό της Κρήτης και στην ελληνική ενδοχώρα: η Μεσσηνία υπήρξε η περιοχή όπου ο πληθυσμός της ηπειρωτικής χώρας εγκεντρίστηκε για πρώτη φορά με ένα «κρητικό μόσχευμα» και υιοθέτησε τα ιδεολογικά/εννοιολογικά και τεχνολογικά εργαλεία ώστε να αναπτυχθεί η οργανωμένη πολιτειακή οντότητα της μυκηναϊκής Πύλου, γύρω από το ισχυρό πρόσωπο ενός άνακτος, που περιβάλλεται με στρατιωτική και θρησκευτική αίγλη. Ίσως ένας τέτοιος άναξ του 15ου αιώνα π.Χ. υπήρξε και ο περίφημος Γρύπας Πολεμιστής, ο τάφος του οποίου ήλθε στο φως το 2015 από τους ανασκαφείς της Πύλου, προσφέροντας πολύτιμα αρχαιολογικά και ιστορικά τεκμήρια.
Το βιβλίο όμως δεν είναι μόνο μια τυπική «μελέτη περίπτωσης». Ο συγγραφέας ανατρέχει σε όλη την ιστορία της αρχαιολογικής έρευνας στην Πύλο, αναζητά συσχετισμούς με νεότερες ιστορικές περιόδους, όπως η οθωμανική, για να βρει ερμηνευτικά εργαλεία, συνδέει την προσωπική του μαθητεία και πορεία στην αρχαιολογική έρευνα με την εξέλιξη της αρχαιολογικής επιστήμης τις τελευταίες δεκαετίες και, εντέλει, παρουσιάζει το πώς η αρχαιολογία παράγει γνώση, πώς ο τρόπος με τον οποίο κατανοούμε τα αρχαιολογικά ευρήματα αλλάζει με την πάροδο του χρόνου αλλά και πώς διαμορφώνεται από προσωπικές εμπειρίες στον ακαδημαϊκό χώρο και στο πεδίο.
Ο Jack Lee Davis (Απλ Κρηκ, Όχάιο 1950) είναι καθηγητής της Έδρας Carl W. Blegen Ελληνικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Σινσιννάτι, όπου διδάσκει από το 1993. Εκτός από την έρευνα και τις ανασκαφές στην περιοχή του Ανακτόρου του Νέστορα, έχει συνδιευθύνει εντατικές έρευνες επιφανείας και ανασκαφές στην Κέα, στη Μήλο και στην Κοιλάδα της Νεμέας, καθώς και στην Αλβανία, στην ενδοχώρα των αρχαίων ελληνικών αποικιών της Επιδάμνου (Δυρράχιο) και της Απολλωνίας. Από το 2007 ώς το 2012 διετέλεσε διευθυντής της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα, και από το 2015 συνδιευθύνει με τη σύζυγό του Σάρον Στόκερ ένα νέο πρόγραμμα ανασκαφικής έρευνας στο Ανάκτορο του Νέστορα. Είναι αποδέκτης κορυφαίων τιμητικών διακρίσεων για το έργο του, μεταξύ των οποίων το παράσημο του Τάγματος του Ταξιάρχη της ελληνικής Προεδρίας της Δημοκρατίας (2021). Πολυγραφότατος, έχει δημοσιεύσει μεταξύ άλλων τα βιβλία Landscape Archaeology as Long-Term History: Northern Keos in the Cycladic Islands (University of California, 1991), Sandy Pylos: An Archaeological History from Nestor to Navarino (University of Texas Press, 1998· ελλ. μτφρ. Πύλος η Αμμουδερή, Παπαδήμας, 2005), The Pylos Regional Archaeological Project (American School of Classical Studies at Athens, 2017, συνεπιμ. με τον John Bennet).
